Arabische 'revoluties'

In 2010 werd de wereld opgeschrikt door massaprotesten tegen het gevestigde gezag in Noord-Afrika en omstreken. Deze protesten, die ook nog plaatsvonden in 2011 en 2012, zouden hebben geleid tot zogenaamde ‘revoluties’. SGP-Jongeren betreurt het dat er wordt gesproken over revoluties nu er eigenlijk niet gesproken kan worden over een revolutie.

Toen de massaprotesten uitbraken was de westerse wereld euforisch. Vol enthousiasme werden de massademonstraties namen gegeven als ‘Arabische revolutie’ en ‘Arabische Lente’. Eindelijk moesten de dictators als Mubarak en Khadaffi, die respectievelijk Egypte en Libië al jaren regeerden het veld ruimen. Ook in Syrië, Tunesië braken protesten tegen het heersende gezag uit. Vooral het begrip ‘Arabische Lente’ suggereert dat na donkere winterjaren onder leiding van dictators nu eindelijk de lente was aangebroken. Nu we terugkijken op deze golf in het Midden-Oosten moeten we ons de vraag stellen of deze zogenaamde ‘lente’ zich wel heeft gepresenteerd. De vraag die dan gesteld moet worden is of deze ‘revoluties’ daadwerkelijk verbetering hebben gebracht.

De omverwerping van de respectievelijke regimes hebben een enorme vluchtelingenstroom tot stand gebracht. Mensen die huis en haard moeten verlaten omdat hun eigen thuisland een puinhoop en een chaos is geworden. Hun land is onderling verdeeld en terroristen en andere gewelddadige groepen maken hun land tot een haast onbewoonbare plaats. Daarnaast zijn zelfs de mensen die willen blijven genoodzaakt om het land te verlaten nu vervolging en onderdrukking en harde maatregelen een verblijf in het land van hun geboorte niet langer mogelijk maakt. Voor de ‘harde’ dictators lijken niet per se betere regimes in de plaats te zijn gekomen. Egypte kent na veel strijd eindelijk een leider in generaal Al-Sisi en in Assad kent Syrië een dictator die harder optreedt dan tevoren. Degenen die hier het hardst onder lijden zijn de christenen en andere minderheden. Zij worden onder de ‘nieuwe’ regimes heftig vervolgd en van de vorige rust die zij ervaarden is niets meer overgebleven. Ook de houding jegens Israël is veranderd. Waren er voorheen nog hoopgevende signalen dat deze landen vreedzaam naast Israël konden leven, dan zijn deze signalen niet langer aanwezig maar is de houding jegens Israël uitgesproken agressief geworden.

Is er sprake van een revolutie of lente? SGP-Jongeren ziet weinig hoopgevende signalen die wijzen op hetgeen de naam suggereert. Het lijkt erop dat in plaats van een lentezon, zware herfststormen zijn gaan waaien.