Stakingen worden regelmatig door werknemers of scholieren gebruikt om bepaalde besluiten te blokkeren of terug te draaien. Stakingen zijn ‘ondingen’ die de economie veel schade toebrengen en daarnaast niet sporen met de visie van SGP-jongeren op de gezagsverhouding tussen werkgever en werknemer. Het onttrekken aan het gezag van de werkgever is geen Bijbelse handelswijze. Daarnaast passen stakingen niet goed in de Nederlandse bestuurscultuur die gekenmerkt wordt door polderen en overleggen. Deze bestuurscultuur kent ook zeker nadelige kanten, maar stakingen kunnen deze overleggen veel schade berokkenen en processen doen opstropen. Daarom is het belangrijk dat werknemers staken niet als de oplossing gaan zien.

Er ligt hier wel een verantwoordelijkheid voor werkgevers. Uitbuiting van werknemers past ook absoluut niet bij gezonde gezagsverhoudingen. Een goede werkgever zorgt voor een behoorlijke beloning van zijn werknemers. Goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden behoren een vanzelfsprekendheid te zijn.

Concreet:

  • Burgerlijke ongehoorzaamheid is ook daadwerkelijk ongehoorzaamheid en kan dus niet beloond worden.
  • Overleg en gesprek hebben groter effect en minder schadelijke gevolgen voor de economie.
  • In gezonde gezagsverhoudingen zorgt een werkgever voor goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden.