Euthanasie

SGP-jongeren vindt dat het beschermen van het leven één van de belangrijkste taken is van de overheid. Het leven wordt namelijk gegeven en genomen door God. Wanneer er in Nederland echter sprake is van ondraaglijk en uitzichtloos lijden, probeert men dit lijden zo draaglijk en kort als mogelijk te maken. Het kiezen voor de dood in de vorm van euthanasie of hulp bij zelfdoding wordt in ons land gezien als een middel om dit lijden te beperken. SGP-jongeren ziet euthanasie niet als een oplossing voor de doodswens en is daarom ook voor het intrekken van de euthanasiewet. SGP-jongeren pleit voor het aanbieden van redelijke alternatieven om het lijden te verminderen. Denk hierbij aan het maximaliseren van psychosociale hulp, palliatieve zorg en maatwerk bij zorgaanbieders. SGP-jongeren is wel tegen het kunstmatig rekken van het leven bij patiënten bij wie het stervensproces overduidelijk is ingetreden.

Concreet:

• Elke vorm van zelfdoding wordt bestreden. Ook het geven van informatie over hoe zelfdoding uitgevoerd kan worden, moet verboden worden. De overheid moet meer preventieve maatregelen nemen om mensen tegen zichzelf te beschermen of tegen de dwang die van buitenaf uitgeoefend kan worden;

• Er mag geen verruiming van de gronden voor euthanasie plaatsvinden – zoals bij voltooid leven of vrees voor toekomstig lijden. Elke vorm van euthanasie bij mensen die hun wil niet kunnen uiten is onbespreekbaar. Uitbreiding van de mogelijkheden voor euthanasie bij dementie of welke andere grond ook of levensbeëindiging van kinderen en jongeren is onwenselijk;

• Wachtlijsten voor de kinder- en jeugdpsychiatrie moeten worden teruggedrongen en de overheid moet maatschappelijke organisaties, gemeenten en kerken stimuleren in hun initiatieven om eenzaamheid onder volwassenen tegen te gaan. Op deze manier wordt de behoefte aan zelfdoding en euthanasie tegengegaan;

• Euthanasie, hulp bij zelfdoding en levensbeëindiging van gehandicapte pasgeborenen of zieke kinderen in de leeftijd van 1 tot 12 jaar worden niet toegestaan. Er wordt maximaal ingezet op verlichting van het lijden, zowel lichamelijk als psychisch;

• Het kunstmatig rekken van het leven bij patiënten bij wie het stervensproces overduidelijk is ingetreden, past niet bij de waardigheid van het menselijk leven.

• Als volwassenen aangeven dat zij hun leven voltooid achten, wordt - indien gewenst - laagdrempelig multidisciplinaire hulp (maatschappelijk werk, psycholoog, arts, fysiotherapeut, etc.) ingeschakeld, om samen met diegene en zijn directe omgeving na te denken over nieuwe zingeving en hoe de factoren die dat in de weg staan geminimaliseerd kunnen worden.

• Palliatieve sedatie mag op geen enkele wijze gebruikt worden als route om de zorgvuldigheidseisen voor euthanasie te ontlopen.

• De overheid moet ruimte bieden aan en respect hebben voor artsen die principiële bezwaren hebben om euthanasie uit te voeren.

• Het Openbaar Ministerie moet weer voluit betrokken zijn bij de toetsing van euthanasie. Het vervolgingsbeleid van het Openbaar Ministerie moet zo aangepast worden dat er bij onzorgvuldigheid consequent wordt opgetreden. Er dient ten minste toetsing vooraf plaats te vinden;