Steeds jonger belanden kinderen in de drugshandel. Drugscriminelen ronselen soms zelfs basisschoolkinderen voor de drugshandel! Dit vindt niet alleen in de grote steden plaats en raakt niet alleen kansarme jongeren uit kwetsbare wijken. Juist ook jongeren uit gegoede milieus raken steeds meer verstrikt in de drugscriminaliteit. Drugscriminaliteit wordt dus op steeds meer plaatsen zichtbaar. Recent werd duidelijk dat minister Yesilgöz van Justitie en Veiligheid jaarlijks 82 miljoen euro beschikbaar stelt om dit probleem aan te pakken. Het is een volgende stap in de strijd tegen drugscriminaliteit en specifiek tegen de rekrutering van jongeren in dat circuit. SGP-jongeren juicht dit plan toe, maar is bang dat dit plan alleen niet genoeg is.

Een pakje drugs in je schooltas

De handel in drugs neemt toe. Elk jaar wordt er meer drugs in beslag genomen en dus ook meer drugs verhandeld. Er zijn mensen nodig om drugs te verwerken en rond te brengen. Hiervoor maken criminelen steeds meer gebruik van de inzet van jongeren en zelfs kinderen.

De rekrutering daarvan vindt op veel manieren plaats. Vaak gebeurt dit via zogenoemde ‘buurtprinsen’: oudere jongens met dure kleding en mooie auto’s, die als voorbeeld voor veel jonge (en vaak ook arme) jongens worden gezien. Het geld en de reputatie is aantrekkelijk, en zo rollen jongeren de criminaliteit in. De eerste keer moeten ze even op de uitkijk staan voor iemand. De tweede keer brengen ze een pakje in hun schooltas weg. Maar al snel gaat het steeds verder. Steeds vaker eindigt het ook in geweld. De moorden op Derk Wiersum en Peter R. de Vries zijn hier het symbool van. De lijst met aan drugscriminaliteit gelinkte liquidaties wordt met het jaar langer.

Het besef dat dit zo niet langer kan, wordt breed gedeeld. Niet voor niets stelt minister Yesilgöz jaarlijks 82 miljoen euro beschikbaar om drugscriminaliteit aan te pakken. De vraag is echter hoe een effectieve aanpak concreet mogelijk is. De minister heeft veel goede ideeën om dit in de praktijk te brengen. SGP-jongeren vreest echter dat de minister vooral aan symptoombestrijding doet, in plaats van het probleem bij de wortel aan te pakken.

Zie alle drugs als illegaal en zorg voor een veilige omgeving

Om drugscriminaliteit écht te kunnen aanpakken, zijn namelijk rigoureuze maatregelen nodig. Drugscriminaliteit floreert in de vage scheiding tussen legaal en illegaal, tussen gedogen en bestrijden. Daarom vindt SGP-jongeren dat het kabinet alle productie en gebruik van drugs moet verbieden. Het bestrijden van drugscriminaliteit is goed, maar als het kabinet de proeven met het legaal produceren van drugs blijft voortzetten, is het aanpakken van criminaliteit dweilen met de kraan open.

Verder is het belangrijk om te werken aan een stabiele en veilige omgeving voor jongeren. Kinderen en jongeren hebben ouders nodig die hen opvoeden, structuur en ritme bieden en hun kinderen het goede voorbeeld bieden. Juist de contacten op straat met rijke ‘buurtprinsen’ die al in het criminele circuit zitten, brengen jongeren op het verkeerde pad. De overheid zou het gezin als hoeksteen van de samenleving moeten promoten, omdat dit een middel is om te voorkomen dat jongeren in de criminaliteit belanden. Het verbieden van drugs en het promoten van een stabiel gezinsleven zijn hoogstwaarschijnlijk niet voldoende, maar wel een belangrijke basis. Vanuit zo’n basis kunnen we de overige drugscriminaliteit eenvoudiger voorkomen en oplossen.

Geen buurtprinsen, maar wijkagenten, jongerenwerkers en scholen als rolmodellen

Daarbij moeten we vooral inzetten op preventie. Daarvoor is meer blauw op straat nodig. De functie van de wijkagent is hierbij van cruciaal belang. Wijkagenten zijn namelijk bij uitstek in staat om het ronselen van jongeren door drugscriminelen te signaleren. Overigens is niet alleen de politiek belangrijk. Ook jongerenwerkers en scholen kunnen rollen oppakken en problemen signaleren. Zij kunnen ook werken aan voorlichting en preventie. Daarbij is het wel noodzakelijk dat scholen en organisaties voor jeugdzorg voldoende geld en mankracht hebben om deze preventie uit te voeren. Het gebrek aan die middelen is vaak dėe reden dat de politie, het onderwijs en de jongerenorganisaties te weinig doen aan deze preventieve taken.! Daarom is er meer geld en inzet nodig om de politie en het onderwijs te versterken, zodat zij deze taken goed uit kunnen voeren.

De aantrekkingskracht van ‘buurtprinsen’ wordt ook verminderd door het doorgroeien van jongeren in het drugscircuit te doorbreken. Luxe auto’s en merkkleding hebben een enorme aantrekkingskracht op jongeren. Wanneer het met drugshandel verdiende geld wordt afgepakt, wordt het voor deze ‘buurtprinsen’ veel lastiger om op deze manier jongeren aan zich te binden. Ook hiervoor is een sterke rol van de politie belangrijk.

Conclusie

Door aan de ene kant de wortel van het probleem aan te pakken door drugs te verbieden en in te zetten op het klassieke gezin, hoopt SGP-jongeren dat het voor jongeren minder eenvoudig wordt om in de drugscriminaliteit te belanden. Aan de andere kant zijn een stevige positie van de politie en preventieve voorlichting op scholen belangrijke factoren in het voorkomen van drugscriminaliteit. Zo kan de ‘war on drugs’ effectief gevoerd worden en kunnen we jongeren behoeden voor een drugscarrière!