‘Want vrijwillig is vrijwillig, dus vrijwillig is niet stiekem alsnog verplicht, maar dan via een andere route.’ Minister de Jonge (VWS) beloofde stellig dat de inzet van een corona-app altijd vrijwillig zou zijn. Een ruim jaar later kondigt het demissionaire kabinet de wettelijke verplichting af voor een ‘coronapaspoort’ waardoor toegang tot horeca, culturele instellingen én evenementen uitsluitend nog via een corona-app te verkrijgen zijn. SGP-jongeren zet zich af tegen íedere vorm van vaccinatiedrang of -dwang en zal zich om tenminste drie redenen blijven inzetten voor een vrije vaccinatiekeuze.

Geen vaccinatiedwang of- drang

Allereerst werkt het ‘coronapaspoort’ een tweedeling in de samenleving. Burgers die zich niet willen laten vaccineren, mogen opeens niet meer onvoorwaardelijk deelnemen aan een gedeelte van het publieke leven. De mogelijkheid om een toegangsbewijs te verkrijgen middels testen doet hier niets aan af, omdat hiermee bewust een drempel wordt opgeworpen die alleen níet-gevaccineerden ervaren. Terwijl juist in tijden van crisis een samenleving behoefte heeft aan eenheid, niet aan verdeeldheid.

Daarnaast raakt de invoering van het coronapaspoort aan de fundamenten van het overheidsfunctioneren. Op 28 oktober 2020 nam de Tweede Kamer immers een motie aan waarin ze zich uitsprak tegen íedere toekomstige vorm van een directe of indirecte vaccinatieplicht. Later werd een opnieuw een motie aangenomen, waarin de Kamer zich nadrukkelijk uitsprak tegen vaccinatiedwang of-drang. En zélfs het kabinet gaf aan dat ze het ‘wettelijk onmogelijk’ wilde maken dat de corona-app verplicht zou worden gesteld om toegang te krijgen tot bepaalde sectoren.

Kortom, met het wél verplicht stellen van een toegangsbewijs legt het (demissionaire!) kabinet twee Kameruitspraken naast zich neer én laat het kabinet zien weinig waarde te hechten aan ‘betrouwbaarheid’. Is het dan verwonderlijk dat het wantrouwen richting ‘Den Haag’ in de samenleving groeit?

Ten derde geldt ook in dit debat dat de grenzen aan het vervagen zijn. Op 1 november 2021 zal er een ‘nieuw weegmoment’ zijn, maar een einddatum wordt niet genoemd. Er wordt zélfs gesproken over een uitbreiding van het aantal locaties waar het bewijs getoond zou moeten worden. Als we eenmaal de stap gezet hebben van ‘gezond, tenzij…’ naar ‘gevaarlijk, tenzij…’ is het einde niet in zicht. Gevaccineerden kunnen nog steeds anderen besmetten én de werking van de vaccins neemt gestaag af. Kortom, er zullen altijd redenen blijven om deze pas in te zetten.

Keuzevrijheid én verantwoordelijkheid

Kortom, de invoering van het ‘coronapaspoort’ als toegangsbewijs tot de samenleving is totaal onwenselijk. Het polariseert de samenleving, bevordert wantrouwen in de overheid én zet ons land op een hellend vlak richting totale risicoreductie.

SGP-jongeren pleit voor individuele keuzevrijheid, gepaard met individuele verantwoordelijkheid. Dit betekent dat de overheid nooit enige vorm van vaccinatiedwang of -drang mag uitoefenen op haar burgers. Burgers hebben zelf de verantwoordelijkheid om een zorgvuldige keuze te maken.

Ten slotte

Begrippen als ‘vrijheid’ en ‘pluriformiteit’ zijn niet gratis, maar kennen een prijs. Juíst in een rechtstaat als Nederland is een democratie meer dan een dictatuur van meerderheden. Een gezonde democratie kenmerkt zich in de omgang met minderheden. Laten we nu juist in crisistijd de grondrechten gebruiken zoals ze bedoeld zijn. Tot bescherming van minderheden. Dát is de prijs van pluriformiteit. Want: ´No democracy can long survive which does not accept as fundamental to its very existence the recognition of the rights of minorities (Franklin Roosevelt).